علی باکوئی عضو هیئت علمی دانشکده فیزیک دانشگاه تربیت مدرس طی یادداشتی به موضوع نامه محمود صادقی به مقام معظم رهبری پرداخته است.
به نقل از عرفان نیوز، علی باکوئی عضو هیئت علمی دانشکده فیزیک دانشگاه تربیت مدرس طی یادداشتی به موضوع نامه محمود صادقی به رهبر معظم انقلاب پرداخت.
متن این یادداشت به‌شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
همکار گرامی جناب آقای دکتر محمود صادقی
سلام علیکم
نامه جنابعالی به مقام معظم رهبری را مطالعه کردم در همین رابطه نکاتی جهت استحضار شما و تنویر افکار عمومی به اطلاع می‌رساند؛
1. از جمله سفارشات مقام معظم رهبری به نمایندگان مجلس شورای اسلامی که به آن اشاره کردید، پرهیز از تلاش برای رسیدن به مناصب اجرایی بود. نامزد شدن برای ریاست‌جمهوری کشور بزرگی مثل ایران برای آنها که شرایط قانونی آن را داشته باشند یک حق است ولی اینکه جنابعالی چند سال حضور صرفاً سیاسی در مجلس شورای اسلامی را برای خود محملی برای تصاحب سمت ریاست‌جمهوری بدانید جای تعجب است و تعجب‌آورتر اینکه با وجود نص قانون مبنی بر عدم سوءپیشینه و محکومیت قضایی برای کاندیداهای ریاست‌جمهوری باز هم جرئت ثبت‌نام به خود داده‌اید.
2. نوشته‌اید: “در عین حال بعضی از نکاتی که در دفاع…” لازم به ذکر است که عملکرد هیچ شخص یا ارگانی به‌طور مطلق نه‌تنها مورد تأیید مقام معظم رهبری نیست بلکه به‌حکم منطق نیز مورد تأیید هیچ‌کس نیست، اما رویه معظم‌له از ابتدا تاکنون مطابق رویه‌ای که حضرت امام رضوان الله تعالی علیه داشته‌اند حمایت از ارگان‌های مسئول در چارچوب وظایف آنها است. اگر مبنای ایشان دخالت و یا بیان ایرادات ارگان‌های موجود کشور بود که باید هر روز دستگاه اجرایی کشور را مورد خطاب و عتاب قرار می‌دادند، لذا حمایت ایشان از تصمیمات شورای محترم نگهبان بر همان سبک و سیاق و برای حفظ نظم و انضباط در کشور می‌باشد.
3. جمله “اما این که راه هر انتقاد… امری بر خلاف عقل سلیم و شرع قویم است” هم تهمت آشکار به مقام معظم رهبری و هم اهانت بزرگی است که یا از روی سهو و درک نادرست شما بوده و یا از روی جهالت و عناد که امیدوارم دومی نباشد. انتقاد امری پسندیده و معقول است به‌شرطی که به‌دور از غرض‌ورزی و مطابق عقل سلیم و شرع قویم باشد.
اگر به فرمایشات ایشان دقت کرده باشید ایشان با ذکر مثال انتقادات مغرضانه را محکوم و عمل دشمنان نظام دانستند نه هر انتقاد دلسوزانه را، متأسفانه این سخن حق ایشان را شما مصادره به مطلوب خود کردید و ضمن تهمت و انتساب سخن غیرحق به معظم‌له، اهانت نیز چاشنی آن کردید. همچنین معصوم دانستن اعضای شورای محترم نگهبان توسط مقام معظم رهبری اتهام دیگری به ایشان می‌باشد که متأسفانه با زیر پا گذاشتن اصول اولیه اخلاقی و دینی آنچه در ذهن مغفول و جناحی خود می‌پنداشتید را به نگارش در آوردید.
4. در مورد بند دیگر نامه شما در مورد وقایع سال 88 و تخلف اعضای شورای نگهبان باید عرض کنم رویه مقام معظم رهبری در مواجهه با تخلفات مسئولین عالی نظام آن‌طور که منطق حکم می‌کند ابتدا تذکر شفاهی خصوصی و در صورت عدم تأثیر و عدم پذیرش اگر مصلحت دانستند بیان علنی بود، چنانچه بارها فرمودند نکاتی را که در علن به مسئولین متذکر می‌شوند ابتدا در جلسات خصوصی به آنها تذکر داده‌اند. همچنین توجه به تدین اعضای محترم شورای نگهبان که بعضاً بارها منصوب حضرت امام رضوان الله تعالی علیه بوده‌اند دلیل آشکاری بر این است که تمایلات جناحی آنها در تصمیم‌گیری‌های قانونی آنها دخالت نخواهد داشت کما اینکه در همین دوره در لیست احراز صلاحیت نشده‌ها از هر دو جناح افرادی وجود دارند.
5. این ساختاری که جنابعالی علاج واقعه را در بازنگری در آن می‌دانید جزئی از قانون اساسی کشور است که شما در مجلس شورای اسلامی به پایبندی به آن سوگند یاد کرده‌اید و همین ساختار بارها مورد حمایت بنیانگذار جمهوری اسلامی رحمة الله علیه قرار گرفت و مردم نیز به آن رأی دادند، همچنین خود شما در همین ساختار توفیق نمایندگی در مجلس شورای اسلامی را یافتید. حال اگر مصوبات این ساختار مطابق خواست و نظر شما و دوستان‌تان نیست “خود شکن آیینه شکستن خطاست”.
امیدوارم برکت خون پدر شهیدتان ناجی شما از مهلکه‌ای باشد که در آن گرفتار شده‌اید.
اللّهم وفّقنا لما تحبّ و ترضی
و السّلام علی من اتّبع الهدی
علی باکوئی
هفتم خرداد 1400
